Ο Νίκος Γκάλης δεν θα μπορούσε να απουσιάζει από την παρουσίαση της βιογραφίας του σπουδαίου προπονητή Γιάννη Ιωαννίδη, που τιτλοφορείται «Γιάννης Ιωαννίδης – Γεννημένος Νικητής». Ο εμβληματικός παίκτης του ελληνικού μπάσκετ, που σημάδεψε την ιστορία του αθλήματος, μίλησε με συγκίνηση για τον άνθρωπο που αποτέλεσε πυλώνα στη ζωή του και τον περιέγραψε με λόγια που αποπνέουν θαυμασμό, σεβασμό και βαθιά φιλία.
Ο Γκάλης τόνισε την απίστευτη αφοσίωση του Ιωαννίδη στο μπάσκετ, μια αφοσίωση που, όπως είπε, τον έκανε να ξεχωρίζει και να βγάζει από τον κάθε παίκτη το μέγιστο των δυνατοτήτων του. «Ήταν ένας άνθρωπος παθιασμένος με το άθλημα. Ήξερε πώς να διαχειριστεί κάθε παίκτη, να αναδείξει τα ταλέντα και τις δυνατότητές του,» ανέφερε χαρακτηριστικά. Η σχέση τους, αν και χτίστηκε μέσα από τον αθλητικό ανταγωνισμό, εξελίχθηκε σε μια φιλία που άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα στον Γκάλη.
Ο ίδιος, μάλιστα, δεν δίστασε να αποκαλύψει τη συγκίνησή του για την απώλεια του Ιωαννίδη, λέγοντας πως όταν έφυγε από τη ζωή, ένιωσε σαν να έχασε ένα μέλος της οικογένειάς του. «Όταν πέθανε, συγκινήθηκα πολύ. Ένιωσα πως έχασα κάτι από τη ζωή μου, από την ίδια μου την οικογένεια», είπε με έκδηλη συναισθηματική φόρτιση, περιγράφοντας τον Γιάννη Ιωαννίδη όχι μόνο ως προπονητή, αλλά ως έναν αδερφό της καρδιάς.
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι σκέψεις του Γκάλη για την περίοδο που ο Ιωαννίδης ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του Ολυμπιακού, αποτελώντας αντίπαλο του Άρη, την ομάδα με την οποία ο ίδιος μεγαλούργησε. Ερωτηθείς για το αν η φιλία τους επηρεάστηκε από τον ανταγωνισμό, ο Γκάλης έδωσε μια ουσιαστική απάντηση που δείχνει την ωριμότητα και τον επαγγελματισμό τους: «Αυτός έκανε τη δουλειά του και εγώ τη δική μου. Τι σχέση έχει η φιλία με τον επαγγελματισμό;» δήλωσε, αποκαλύπτοντας έτσι την απόλυτη κατανόηση και τον σεβασμό που είχε ο ένας για τις επαγγελματικές επιλογές του άλλου.
Ο Γιάννης Ιωαννίδης ήταν μια πολυδιάστατη προσωπικότητα που, παρότι συχνά έδειχνε μια σκληρή πλευρά, σύμφωνα με τον Γκάλη, έκρυβε μέσα του μια μεγάλη ευαισθησία. Ο Γκάλης τον περιέγραψε ως «έναν ευαίσθητο άνθρωπο» και άφησε να εννοηθεί πως ο αυστηρός και απαιτητικός του χαρακτήρας ήταν συχνά μια ασπίδα, ίσως και μια βιτρίνα, πίσω από την οποία υπήρχε μια καρδιά που χτυπούσε δυνατά για το μπάσκετ και την ομάδα.
Η ανεπανάληπτη σχέση και συνεργασία των δύο ανδρών σφράγισε μια ολόκληρη εποχή του ελληνικού μπάσκετ, καθιστώντας τον Ιωαννίδη και τον Γκάλη θρυλικές μορφές που άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους. Η απώλεια του Ιωαννίδη είναι, αναμφισβήτητα, μια απώλεια για το ελληνικό μπάσκετ, αλλά και για τον φίλο του Νίκο Γκάλη, που κρατά ζωντανή τη μνήμη του μεγάλου αυτού προπονητή.
