Ο Ματίας Λεσόρ είναι ένας από τους αθλητές που ξεχωρίζουν για το πάθος και την προσήλωσή τους, όχι μόνο στον αγωνιστικό χώρο, αλλά και στη ζωή. Ο Γάλλος σέντερ του Παναθηναϊκού, σε μια εκ βαθέων συνέντευξή του, μίλησε για τη διαδρομή του από το μικρό νησί της Μαρτινίκας μέχρι την ευρωπαϊκή δόξα, τη φιλοδοξία του να αγωνιστεί στο NBA και τη συνεχή του ανάγκη να αναδεικνύει τον τόπο του.
Ο Λεσόρ δεν κρύβει το όνειρό του να βρεθεί στον κόσμο του NBA. Αν και τα δικαιώματά του ανήκουν στους Νιου Γιορκ Νικς, το συμβόλαιό του με τον Παναθηναϊκό δεν περιλαμβάνει ρήτρα αποδέσμευσης, γεγονός που εμπόδισε την πραγματοποίηση αυτής της μεταγραφής το περασμένο καλοκαίρι. «Η επιθυμία υπάρχει», δηλώνει, αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο να εξετάσει μια πιθανή πρόταση το επόμενο καλοκαίρι, εάν είναι ελεύθερος. Προς το παρόν, ωστόσο, ο Λεσόρ παραμένει συγκεντρωμένος στους στόχους του με τον Παναθηναϊκό.
Με έντονη αίσθηση υπερηφάνειας, ο Λεσόρ εξηγεί γιατί επιμένει να εκπροσωπεί το νησί του, ειδικά σε αυτή την περίοδο κοινωνικών και οικονομικών δυσκολιών. Η Μαρτινίκα, γνωστή για τη φυσική της ομορφιά, παραμένει αντιμέτωπη με προβλήματα λόγω της αυξημένης τιμής ζωής και της κυριαρχίας ορισμένων μονοπωλιακών συμφερόντων. «Ο λαός της Μαρτινίκας είναι “όμηρος”», αναφέρει, επισημαίνοντας τις προκλήσεις που βιώνουν οι κάτοικοι, οι οποίοι πληρώνουν εξαιρετικά υψηλές τιμές για προϊόντα καθημερινής ανάγκης.
Η κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου με τη Γαλλία στους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι για τον Λεσόρ ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Με ιδιαίτερη συγκίνηση θυμάται την υποδοχή που του επεφύλαξαν οι συμπατριώτες του στην πόλη Μορν-Βερτ. «Όλοι ήρθαν να με καλωσορίσουν στο δημαρχείο», αναφέρει. Για έναν αθλητή από μια μικρή κοινότητα, η επιτυχία αυτή έχει βαθιά συναισθηματική αξία.
Η σχέση του Λεσόρ με την οικογένειά του αποτελεί κεντρικό στοιχείο της ζωής και της καριέρας του. Ο πατέρας του, πρώην τερματοφύλακας, τον έφερε κοντά στον αθλητισμό, ενώ οι αδερφοί του αποτέλεσαν ισχυρά πρότυπα. Από το ποδόσφαιρο έως το μπάσκετ, οι επιρροές της οικογένειάς του καθόρισαν την πορεία του, καθώς ο πατέρας του παραμένει ο πιο πιστός υποστηρικτής του και μέντορας.
Η διαδρομή του Λεσόρ προς την κορυφή της Euroleague δεν ήταν εύκολη. Μέσα από δύσκολες συνθήκες και αναρίθμητες ώρες προπόνησης, ο Γάλλος σέντερ αναδείχθηκε ως ένας από τους κορυφαίους παίκτες της διοργάνωσης, με σημαντικές διακρίσεις και επιλογές στις καλύτερες πεντάδες. Η θητεία του στη Μακάμπι Τελ Αβίβ και την Παρτίζαν Βελιγραδίου τού προσέφεραν ανεκτίμητες εμπειρίες, ενώ η παρουσία του Ζέλικο Ομπράντοβιτς έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξή του.
Η μεταγραφή του φίλου του, Γκέρσον Γιαμπουσέλε, στους Φιλαδέλφεια Σίξερς έδωσε στον Λεσόρ έμπνευση και ελπίδες. Μπορεί οι Νικς να μην ολοκλήρωσαν τη μεταγραφή, αλλά η ιδέα της συμμετοχής στο NBA παραμένει ζωντανή. «Οι Νικς έχουν τα δικαιώματά μου, και αν είμαι ελεύθερος το καλοκαίρι, ίσως να ανοίξει η πόρτα», αναφέρει με συγκρατημένη αισιοδοξία.
Ο Ματίας Λεσόρ έχει αποδείξει ότι η σκληρή δουλειά και η υπομονή μπορούν να ξεπεράσουν τις πιο απαιτητικές συνθήκες. Από τις πρώτες μέρες του στη Σαλόν έως την καταξίωση στη Euroleague, ο Λεσόρ αναδεικνύει τον ρόλο που μπορεί να έχει ένας αφοσιωμένος παίκτης σε μια ομάδα. «Στα 29 μου, ίσως είμαι μόνο στα μισά της διαδρομής», αναφέρει με φανερή αποφασιστικότητα να συνεχίσει δυναμικά.
Η σκέψη του EuroBasket 2025 παραμένει μακρινή, αλλά ο Λεσόρ δηλώνει πως το σώμα και η υγεία του θα καθορίσουν την παρουσία του. «Η διαδρομή που διανύουμε συχνά υπερβαίνει τις προσδοκίες μας», τονίζει, διατηρώντας τη συγκέντρωσή του στα επερχόμενα παιχνίδια και αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο να λάμψει και σε νέες διοργανώσεις.
